فــ حضن الليل

ف حضن الليل وأنا سهران
بداعب قمرى وبحايله
لقيت ضى القمر زعلان
لجل حبيبى مش طايله
قعدت ارسمله ع القمره عيون صافيه
شعاع الشمس عز البرد
لما تهل يوم دافيه
قعدت ارسم كمان ضحكه
بتشرق منها احلامى
وتحلى بيها ايامى
مهما تكون ف يوم جافيه
رسمت جناح ...وقلب براح
ونسمه تهل كل صباح ... تصحينى
بعطر حبيبى تحينى
ودمع عيونى على خدى مغطينى
على عينى .. حبيبى أبكى
وما ألقى إديك بحنيه تلملم جرحى ..تداوينى
قعدت احكيله كان يامكان
عن القلب اللى كان دنيا
ما بعرف فيها ايه معنى
حروف أحزان
عن اللمسه اللى كات مرسى
ومهما الدنيا كات تقسى
بتبقى عيونه بر أمان
وعن حضنه اللى لو عشت الزمن كله
هموت جواه وأقول عطشان
لإحساسه ...لأنفاسه
لضمه تاخدنى م نفسى
وتسقينى الحنان ..بحنان
قعدت احكيله واحكيله
وقمرى فدمعه ياويله صبح غرقان
على الورده اللى يوم دبلت
عشان مرويه بالحرمان
وقبل ماأقول وداع ...وأمشى
وأغمض ع الوجع رمشى
بآخر دمعه من عينى
مسحت الرسم والألوان